Zwolle – De komende dagen blijft het warm weer. Het KNMI voorspelt dagelijks een temperatuur die boven de 25 graden ligt. Naar verwachting houdt dit weertype meerdere dagen aan. De afdeling Milieu en Gezondheid van GGD IJsselland en GGD Twente geeft naast een aantal algemene gezondheidstips, ook de nodige preventieve adviezen.

Vooral voor mensen die hun huis niet uit kunnen en jonge kinderen die nog niet voor zichzelf kunnen zorgen, kan langdurige hitte gezondheidsrisico’s met zich meebrengen. Een binnentemperatuur vanaf 26 graden is niet alleen hinderlijk. Het is gevaarlijker dan men meestal denkt. Het lichaam moet meer inspanning leveren om de warmte kwijt te raken. Hart en longen worden extra belast

Vooral voor ouderen die nog alleen wonen en niet meer zo mobiel zijn is het riskant. Dat geldt des te meer wanneer familieleden en verzorgenden op vakantie zijn. Ook bepaalde ziektes zorgen voor een toegenomen vatbaarheid voor hitte. Als het dagen achter elkaar warm is, stijgt de temperatuur van woningen elke dag verder. Dat begint al ’s ochtends. Het is dan ook zaak om, zodra de zon naar binnen schijnt, de buitenzonwering omlaag te doen. Om het huis te koelen moeten ’s nachts de ramen, voor zover dit mogelijk is, wijd open. Denk wel aan de inbraakgevoeligheid. Als in de loop van de ochtend de buitenlucht warmer wordt, kunnen de ramen en roosters op de gewone ventilatiestand.

Meer adviezen die mensen kunnen opvolgen als het warm wordt, staat hieronder en op de website van GGD IJsselland www.ggdijsselland.nl/milieu–gezondheid (hitte) en GGD Regio Twente www.regiotwente.nl. Ook kan een ieder zich via de website aanmelden voor de hittealarmering. Het team Milieu en Gezondheid werkt voor zowel GGD IJsselland als voor de GGD Regio Twente. Het team is bereikbaar via het algemene telefoonnummer: 0900 – 277 77 77. Of via email: milieuengezondheid@ggdijsselland.nl.

Water…idd van levensbelang:

Droogte noopt waterschappen tot actie
Waterschappen in Twente en Limburg ondernemen actie tegen de aanhoudende droogte.
Ze willen voorkomen dat de grondwaterstand en het waterpeil van rivieren en beken te veel zakken.
Beregenen
Waterschap Peel en Maasvallei liet zaterdag weten dat het vanaf maandag verboden is om water uit beken en rivieren te gebruiken voor het beregenen van akkers en weilanden. ,,Het waterpeil van de meeste beken in Noord- en Midden-Limburg is laag”, aldus het waterschap. ,,Dit komt door de droogte en warmte van de afgelopen dagen. Doel van het verbod is om verdere daling van het waterpeil te voorkomen en voldoende voorraad te behouden voor de warme en droge periode die wordt verwacht.”

Kritisch
Het Waterschap Regge en Dinkel roept iedereen in dat gebied op om zuinig om te gaan met water. ,,De grondwaterstanden zijn in Twente dit jaar lager dan het langjarig gemiddelde”, zo liet de organisatie weten. Op sommige plekken is het momenteel kritisch.”
Wisselend beeld
Volgens de Unie van Waterschappen is er, landelijk gezien, geen uitzonderlijke situatie door de droogte. Regionaal kan er sprake zijn van een wisselend beeld, aldus een woordvoerder. Dat is onder meer afhankelijk van de grondsoort in het gebied. Zo houdt klei water beter vast dan zandgrond.

Vandaag veel verzoeken om meer water in de sloot.
En, niet onbelangrijk:

Prof. Theo Toonen: Waterveiligheid als grondrecht (weblog TU Delft)
Het nieuw te vormen kabinet gaat bezuinigen op het overheidsapparaat, zoveel is zeker. Helaas spreekt uit de reeks heroverwegingsrapporten een alarmerend gebrek aan intellectuele diepgang. Op geen enkele manier gaan de rapporten over productiviteit en maatschappelijke efficiëntie in de publieke sector. Noch over de maatschappelijke ??kosteneffectiviteit?? van maatregelen of van een andere manier van werken. De boventoon voert de administratieve – bureaucratische – vraag naar kostenreductie.

Het meeste bespaar je door taken af te stoten. Meer nog door de overheid op te heffen. Hetzelfde geldt trouwens voor de markt. Nog een stapje verder en je geeft Nederland terug aan de zee. Lekker goedkoop. Een efficiencymaatregel die voldoende besparingen oplevert om de verhuiskosten te bekostigen van een massamigratie naar hoger gelegen delen van Europa. Een extreem idee?
De opheffing van het waterschap als eigenstandige overheid is door zijn institutionele concurrenten tot doelmatigheidsmaatregel nummer één verheven. Er is zelfs brede steun voor in de Tweede Kamer. Provincies, gemeenten en (in stilte) Rijkswaterstaat zien in de crisis een kans. Het waterschap als bestuurlijke lastpost – als onafhankelijke klokkenluider voor onze waterveiligheid – kan ten langen leste de nek om worden gedraaid. In het voorbijgaan kan een vrijkomend belastinggebied worden ingepikt.
De kabelnetwerkbedrijven en energiebedrijven van gemeenten en provincies zijn onlangs met winst verkocht. Hier dient zich een nieuwe prooi aan.

Het opheffen van waterschappen is geen doelmatigheidsmaatregel. Het is een bestuurlijke systeemingreep. Provincies willen waterschappen niet opheffen. Zij willen zich het instituut toe-eigenen door er een watercorporatie van te maken. Net als met woningnood valt met waterveiligheid momenteel politieke winst te behalen. Ook gemeenten willen waterschappen helemaal niet kwijt. Zij zullen er een gemeenschappelijke regeling van moeten maken. Op zijn best komt er dan een veiligheidsregio bij, georganiseerd rond stroomgebieden en dijkringen. Waarschijnlijker is de totstandkoming van een onzichtbare, op afstand geplaatste en extern nauwelijks meer te controleren uitvoeringsdienst voor regionaal waterbeheer. En Rijkswaterstaat? Dat is al gewend aan een nationale politiek die geen oog heeft voor het langetermijnbelang van strategisch beheer en onderhoud van grootschalige infrastructuur. ??Waterstaat?? kan wel wat geld gebruiken voor het achterstallige onderhoud van zijn areaal in de ??droge sector??.

Waterbeheer is altijd een politieke strijd geweest. Een strijd om de macht over het water. Waterschappen zitten vol met technici, ingenieurs en juristen. Zij communiceren over hun technische prestaties. Niet over de fundamentele waarden en maatschappelijke belangen waar zij voor staan. Onbedoeld bevestigen ze daarmee telkens het beeld een uitvoerende dienst te zijn. In ons staatrechtelijke systeem hebben Rijk, provincies en gemeenten het recht en de taak – omwille van de doelmatigheid – alles tegen elkaar af te wegen. Kannonen tegen boter, werk tegen inkomen. Maar niet tegen waterveiligheid. Want dan houdt Nederland op te bestaan. Vanuit systeemperspectief zijn de waterschappen constitutioneel verankerde buffers tegen bureaucratische doelmatigheid en politiek winstbejag. Zij zijn het geïnstitutionaliseerde grondrecht op waterveiligheid in Nederland.Na een grondige analyse van de systeemcrisis in het bancaire stelsel concludeerde de WRR onlangs: ??Dunne buffers zijn goed voor de winstgevendheid, maar gevaarlijk voor het voortbestaan??. Zo is het maar net.

Prof. Theo Toonen is decaan van de faculteit Techniek, Bestuur en Management van de TU DelftDeze column is gepubliceerd in het juni 2010-nummer van TBM Quarterly van de faculteit Techniek, Bestuur en Management van de TU Delft

Ach en hoe belangrijk is water bij een sportblessure :D:D:D
Of om zelf ijslolly’s van te maken 😛
We bestaan zelf voor weet ik veel hoeveel % uit water.

7 gedachten over “Houd hoofd en woning koel komende dagen”

marco_z

28 juni 2010 om 12:02 om 12:02

Levensgevaarlijk inderdaad, die ‘hitte’. Daarom wonen er ook zo weinig mensen in India. ZO-Azie en andere snikhete landen in Afrika !
jajajaja

28 juni 2010 om 12:05 om 12:05

Wat een folder weer, alsof we met zn allen een stel randdebielen zijn. Wanneer komt er een folder waarin staat beschreven wat te doen als het brood op is?
dick

28 juni 2010 om 12:14 om 12:14

Water…idd van levensbelang:

Droogte noopt waterschappen tot actie
Waterschappen in Twente en Limburg ondernemen actie tegen de aanhoudende droogte.
Ze willen voorkomen dat de grondwaterstand en het waterpeil van rivieren en beken te veel zakken.
Beregenen
Waterschap Peel en Maasvallei liet zaterdag weten dat het vanaf maandag verboden is om water uit beken en rivieren te gebruiken voor het beregenen van akkers en weilanden. ,,Het waterpeil van de meeste beken in Noord- en Midden-Limburg is laag”, aldus het waterschap. ,,Dit komt door de droogte en warmte van de afgelopen dagen. Doel van het verbod is om verdere daling van het waterpeil te voorkomen en voldoende voorraad te behouden voor de warme en droge periode die wordt verwacht.”

Kritisch
Het Waterschap Regge en Dinkel roept iedereen in dat gebied op om zuinig om te gaan met water. ,,De grondwaterstanden zijn in Twente dit jaar lager dan het langjarig gemiddelde”, zo liet de organisatie weten. Op sommige plekken is het momenteel kritisch.”
Wisselend beeld
Volgens de Unie van Waterschappen is er, landelijk gezien, geen uitzonderlijke situatie door de droogte. Regionaal kan er sprake zijn van een wisselend beeld, aldus een woordvoerder. Dat is onder meer afhankelijk van de grondsoort in het gebied. Zo houdt klei water beter vast dan zandgrond.

Vandaag veel verzoeken om meer water in de sloot.
En, niet onbelangrijk:

Prof. Theo Toonen: Waterveiligheid als grondrecht (weblog TU Delft)
Het nieuw te vormen kabinet gaat bezuinigen op het overheidsapparaat, zoveel is zeker. Helaas spreekt uit de reeks heroverwegingsrapporten een alarmerend gebrek aan intellectuele diepgang. Op geen enkele manier gaan de rapporten over productiviteit en maatschappelijke efficiëntie in de publieke sector. Noch over de maatschappelijke ??kosteneffectiviteit?? van maatregelen of van een andere manier van werken. De boventoon voert de administratieve – bureaucratische – vraag naar kostenreductie.

Het meeste bespaar je door taken af te stoten. Meer nog door de overheid op te heffen. Hetzelfde geldt trouwens voor de markt. Nog een stapje verder en je geeft Nederland terug aan de zee. Lekker goedkoop. Een efficiencymaatregel die voldoende besparingen oplevert om de verhuiskosten te bekostigen van een massamigratie naar hoger gelegen delen van Europa. Een extreem idee?
De opheffing van het waterschap als eigenstandige overheid is door zijn institutionele concurrenten tot doelmatigheidsmaatregel nummer één verheven. Er is zelfs brede steun voor in de Tweede Kamer. Provincies, gemeenten en (in stilte) Rijkswaterstaat zien in de crisis een kans. Het waterschap als bestuurlijke lastpost – als onafhankelijke klokkenluider voor onze waterveiligheid – kan ten langen leste de nek om worden gedraaid. In het voorbijgaan kan een vrijkomend belastinggebied worden ingepikt.
De kabelnetwerkbedrijven en energiebedrijven van gemeenten en provincies zijn onlangs met winst verkocht. Hier dient zich een nieuwe prooi aan.

Het opheffen van waterschappen is geen doelmatigheidsmaatregel. Het is een bestuurlijke systeemingreep. Provincies willen waterschappen niet opheffen. Zij willen zich het instituut toe-eigenen door er een watercorporatie van te maken. Net als met woningnood valt met waterveiligheid momenteel politieke winst te behalen. Ook gemeenten willen waterschappen helemaal niet kwijt. Zij zullen er een gemeenschappelijke regeling van moeten maken. Op zijn best komt er dan een veiligheidsregio bij, georganiseerd rond stroomgebieden en dijkringen. Waarschijnlijker is de totstandkoming van een onzichtbare, op afstand geplaatste en extern nauwelijks meer te controleren uitvoeringsdienst voor regionaal waterbeheer. En Rijkswaterstaat? Dat is al gewend aan een nationale politiek die geen oog heeft voor het langetermijnbelang van strategisch beheer en onderhoud van grootschalige infrastructuur. ??Waterstaat?? kan wel wat geld gebruiken voor het achterstallige onderhoud van zijn areaal in de ??droge sector??.

Waterbeheer is altijd een politieke strijd geweest. Een strijd om de macht over het water. Waterschappen zitten vol met technici, ingenieurs en juristen. Zij communiceren over hun technische prestaties. Niet over de fundamentele waarden en maatschappelijke belangen waar zij voor staan. Onbedoeld bevestigen ze daarmee telkens het beeld een uitvoerende dienst te zijn. In ons staatrechtelijke systeem hebben Rijk, provincies en gemeenten het recht en de taak – omwille van de doelmatigheid – alles tegen elkaar af te wegen. Kannonen tegen boter, werk tegen inkomen. Maar niet tegen waterveiligheid. Want dan houdt Nederland op te bestaan. Vanuit systeemperspectief zijn de waterschappen constitutioneel verankerde buffers tegen bureaucratische doelmatigheid en politiek winstbejag. Zij zijn het geïnstitutionaliseerde grondrecht op waterveiligheid in Nederland.Na een grondige analyse van de systeemcrisis in het bancaire stelsel concludeerde de WRR onlangs: ??Dunne buffers zijn goed voor de winstgevendheid, maar gevaarlijk voor het voortbestaan??. Zo is het maar net.

Prof. Theo Toonen is decaan van de faculteit Techniek, Bestuur en Management van de TU DelftDeze column is gepubliceerd in het juni 2010-nummer van TBM Quarterly van de faculteit Techniek, Bestuur en Management van de TU Delft

Ach en hoe belangrijk is water bij een sportblessure :D:D:D
Of om zelf ijslolly’s van te maken 😛
We bestaan zelf voor weet ik veel hoeveel % uit water.
dick

28 juni 2010 om 12:15 om 12:15

@ jajajaja, op 28 juni 2010 om 12:05; brood op? nieuwe maken of een alternatief zoeken.
Wilbert Huls

28 juni 2010 om 13:38 om 13:38

Toch moet ik dat tweede icoontje maar eens meenemen naar mijn werk… 😉
Nijntje

28 juni 2010 om 15:20 om 15:20

Een binnentemperatuur vanaf 26 graden is niet alleen hinderlijk. Het is gevaarlijker dan men meestal denkt. Het lichaam moet meer inspanning leveren om de warmte kwijt te raken. Hart en longen worden extra belast
-> Hoeveel werkplaatsen, kantoren ed zijn nu warmer dan 26 graden? Mogen we stoppen met werken als de temp boven de 26 komt???
ja-tja

28 juni 2010 om 15:28 om 15:28

@wilbert werk je met de schep dan???

in de bouw is het wel goed
veeeeel drinken;) *plop* lekker 8) laat je niet gek maken:P